Oceń bazę pożytkową swojej pasieki
Skorzystaj z tej (niemieckiej) mapki.
Ważne liczby przy określaniu zasobów pożytkowych terenu:
- Ekonomiczna opłacalność lotu pszczół wynosi od 1,5 do 2,0 kilometrów;
- Powierzchnia koła o promieniu 1,5 km jest równa 706 hektarów, natomiast o promieniu 2,0 kilometrów? 1256 hektarów (ha);
- na jeden kilometr kwadratowy nie powinno przypadać więcej niż 6-7 pni, w promieniu 2 km nie powinno być ich więcej niż 50;
- pszczoły wykorzystują średnio 55 procent zasobów pożytkowych nektarowych oraz 10 procent zasobów spadziowych;
- średnioroczne zużycie miodu na rozwój rodziny wynosi 90 kg (z czego 20-25 w kwietniu i maju, 30 kg w czerwcu, 15-17 kg w lipcu, 10-12 w sierpniu), natomiast pyłku 25 kg.
Ocena wydajności pożytkowej terenu w przeliczeniu na jeden pień
- Szacunkowo określamy powierzchnię naturalnych zbiorowisk roślinnych: lasy, roślinność nadrzeczna, użytki zielone, nieużytki, wrzosowiska oraz zbiorowiska sztuczne i roślin uprawnych: sady i ogrody, parki, rośliny oleiste, motylkowe, strączkowe, gryka. Idealną pomocą do obliczenia powierzchni może być mapa geodezyjna w skali 1:20 000. Na mapie ustalamy lokalizację pasieki a następnie za pomocą cyrkla zakreślamy obszar o promieniu 2 kilometrów. W kole zaznaczamy za pomocą odpowiednich kolorów interesujące nas zbiorowiska roślinne naturalne i sztuczne po czym określamy ich orientacyjną powierzchnię. Bardzo dobrym ułatwieniem może być siatka narysowana na przezroczystej kalce o kwadratach równych według skali mapy powierzchni jednego hektara.
- Możesz rownież skorzystać z tej (niemieckiej) mapki. Instrukcja: umieszczamy kuszkę na mapie w punkcie w którym planowana jest nasza pasieka; ustawiamy zasięg lotu; zaznaczamy Hauptfluggebiet; przy Kartenstil i zanaczeniu – Bing Luftbild mamy widok satelitarny okolicy.
- Następnie mnożymy liczbę hektarów poszczególnych zbiorowisk (naturalnych i sztucznych) przez jednostkową wydajność miodową z hektara. Orientacyjna wydajność roślin miododajnych: zob. poniżej.
- Po zsumowaniu wydajności wyliczamy możliwości wykorzystania zasobów przez pszczoły, średnio 55 procent.
- Otrzymaną wartość dzielimy przez liczbę wszystkich pni znajdujących się na badanym terenie.
- Od otrzymanego wyniku odejmujemy ilość miodu potrzebnego na rozwój rodziny ok. 90 kg rocznie, a otrzymana różnica stanowi ilość potencjalnego zbioru miodu towarowego w sezonie w przeliczeniu na jeden pień.
Ocena wydajności pożytkowej w przeliczeniu na jeden hektar
- Określamy analogicznie jak powyżej (najlepiej z wykorzystaniem mapy geodezyjnej lub wskazanej powyżej) powierzchnię naturalnych zbiorowisk roślinnych i upraw.
- Następnie mnożymy liczbę hektarów poszczególnych zbiorowisk (naturalnych i sztucznych) przez jednostkową wydajność miodową z hektara. Orientacyjna wydajność roślin miododajnych: zob. poniżej.
- Sumę 100 procent wydajności w kilogramach dzielimy przez całą badaną powierzchnię w hektarach.
- Otrzymany wynik mówi nam o wydajności terenu. Według Oddziału Pszczelnictwa Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach tereny o zasobach poużytkowych od 4 do 5 kg z hektara należy uważać za dobre (średnio bogate), natomiast o zasobach od 6 kilogramów z hektara za bardzo dobre (bogate).
WYDAJNOŚĆ WYBRANYCH ROŚLIN MIODODAJNYCH
- las iglasty, mieszany (nektar) – 17 kg
- las iglasty (spadź) – do 700 kg
- użytki zielone – 40 kg
- grunty orne (chwasty, poplony) – 10 kg
- sady – 20 kg
- roślinność nadrzeczna 150 kg
- wrzos – 0d 50 do 100 kg
- rzepak ozimy – od 80 – do 150 kg
- gorczyca biała – od 40 do 90 kg
- malina – od 50 do 250 kg
- borówka – do 100 kg
- gryka – od 100 do 250 kg
- koniczyny – od 100 do 120 kg
- nostrzyk biały – od 200 do 600 kg
- facelia – około 200 kg
- nawłoć – od 300 do 750 kg
- lipa, klon – około 2 kg z jednego drzewa
- robinia akacjowa – około 1 kg z jednego drzewa
Wydajność różnych zespołów leśnych
Wydajność miodowa zespołów leśnych w warunkach polskich
(wg. Szklanowskiej 1973, 1979)*
Zespół leśny | Średnia wydajność miodowa (kg/ha) |
---|---|
Bór bagienny Vaccinio uliginosi-Pinetum | 196,3 |
Bór mieszany sosnowo-dębowy Pineto Quercetum | 126,0 |
Bór sosnowy świeży Peucedano-Pinetum typicum | 76,8 |
Bór sosnowy suchy Puecedano-Pinetum cladonietosum | 62,5 |
Bór jodłowy Albietetum polonicom | 36,7 |
Grąd bukowo-grabowy Fageto-Carpinetum | 23,8 |
Grąd dębowo-grabowy Querceto-Carpinetum | 8,4 |
Świetlista dąbrowa Querceto-Potentilletum albae | 4,0 |